„Zagubiony autobus” to opowieść o ludziach i o tym jak odmienni mogą być od siebie a jednocześnie mają ze sobą coś wspólnego. To historia, która pokazuje, że nie ważne, kim jesteś, bo tak naprawdę nigdy nie wiesz, w którą stronę zawieje wiatr i kiedy Cię przewróci. Autor prezentuje nam tutaj ogromny przekrój ludzkich charakterów i jak zwykle świetnie oddaje ich naturę, ale chyba najlepsze w tym wszystkim jest to, w jaki sposób jest to przedstawione. Najpierw widzimy tą powierzchowność i surowy obraz naszych bohaterów, który pokazuje jak mylne może być pierwsze wrażenie, bo zaraz potem nakreślona zostaje nam ich głębia i to, co tak naprawdę mają w sercu, co pragną, czego się boją i jacy tak naprawdę są. Osobiście najbardziej ujęły mnie Alice i Norma, pokochałem je za ich pragnienia, maski, wybory, wady, zalety – za wszystko, bo pokazywało to jak bardzo są prawdziwe, oczywiście inni bohaterowie też to sobą prezentują, ale najbardziej uderzyły mnie właśnie ich postacie. Cała historia